So SicK #หลงเพลย์บอย
...จะเกิดอะไรขึ้น...
.
.
.
...ถ้าไฟเจอกับไฟ ?
อยู่ๆก็พลาดไป 'เสียครั้งเเรก' ให้
'บอส' นายเเบบที่มีข่าวฉาวไปทั่วที่บังอาจมอมเหล้าฉัน
โดยหารู้ไม่ว่านี่เป็นการ 'พรากผู้เยาว์' ชัดๆ
เหตุเพราะฉันอายุเเค่สิบเจ็ดต้นๆ
ซึ่งถ้าเรื่องนี้ไปถึงหูตำรวจเมื่อไหร่ รับรองว่าชีวิตนายเเบบ
ของเขาต้องพังพินาศลงอย่างไม่ต้องสงสัย :)
นั่นทำให้ฉันที่ต้องการจะหนีออกจากบ้านมานานเเล้ว
รีบใช้โอกาศนี้ขู่ให้เขารับผิดชอบโดยให้ 'เณอเบลล์'
คนนี้อยู่กับเขาหนึ่งปี
ซึ่งเขาก็ปฎิเสธกับฉันเสียงเเข็งว่า...
"ฉันไม่ให้อยู่"
น้ำเสียงเเละเเววตาที่เเข็งกร้าวนั้นทำให้ฉันขยับยิ้มเเล้ว
ยื่นหน้าเข้าไปใกล้เขา
"ก็จะอยู่อ่ะ พอดีหน้าด้านพอ"
ฉันเอียงใบหน้าอย่างกวนประสาท สะใจเล็กๆที่
ทำให้เขาหงุดหงิดได้
"ก็ถ้าจะอยู่ที่นี่ ฉันก็ไม่รับประกันนะ ว่าฉันจะไม่ทำอะไรเธอ"
เขาขยับยิ้มอันตรายขึ้น
ฉันครางหึ ใครเเคร์กัน สิ่งเดียวที่ฉันต้องการคือหนีออก
จากบ้านมาให้นานที่สุดต่างหาก
"ยังไม่ลองอยู่เลย จะรู้ได้ยังไงล่ะ?"
ฉันกระตุกยิ้ม พลางมองเขาด้วยสายตาเป็นประกายยียวน
ช่วยไม่ได้นี่ นาย 'เล่นผิดคน' เองนะ j
.
.
.
อ้อ ! เเล้วฉันบอกคุณหรือยังว่าคุณหมอบอกว่าฉัน
เป็น 'โรคทางจิต' อ่อนๆด้วยนะ
#บอสเบลล์
By :: THE REDBLACK
사랑의 본명은 분명히 증오
จริงๆแล้วความรักคือ การเกลียดชัง ต่างหาก
희망은 실망과 절망의 부모
มีแต่ความผิดหวังและสิ้นหวัง
어느새 내 얼굴에 드리워진 그림자가
ผมไม่รู้ตัวเลยว่าใบหน้าผมมีแต่เงามืด
너란 빛에서 생긴 걸 몰랐을까
คุณสร้างมันให้ผม ทำให้ผมเป็นไอ้หน้าโง่
ความคิดเห็น